Liever één Musk in de hand dan tien Van der Ploegs in de lucht

Er is op het internet een nóg grotere zak hooi dan Elon Musk opgedoken. Het is een jongetje en we noemen het Jarl. Jarl kan niet denken, Jarl kan niet schrijven, en als je Jarl op een feestje uitnodigt dat niet leuk genoeg is, dan gaat Jarl naar de kroeg en komt ie er later op terug in een zuur stukje in de Volkskrant. En nu heeft Jarl het op Elon Musk gemunt. Elon Musk is blijkbaar 'alles wat er mis is met deze tijd, het bewijs dat het neoliberalisme een pest is'. Welja. Omdat Elon Musk een lul is, is het neoliberalisme een pest. Gelukkig heeft Jarl een alternatief voor het neoliberalisme: je mag geen succesvolle elektrische auto lanceren, je mag op afgelegen plekken geen internet beschikbaar stellen, je mag geen raketten in de ruimte schieten, je mag alleen nog maar verongelijkt je handen over elkaar vouwen en columns in de Volkskrant schrijven. Jarl van der Ploeg is alles wat er mis is met deze tijd, het bewijs dat de Volkskrant een kutkrant is.

En iets met meeuwen, roepen en poepen

Dat iedere Volkskrant-columnist Alfred Jodocus Kwak als moreel referentiekader gebruikt wisten we eigenlijk wel, maar Jarl van der Ploeg (misschien wel de slechtste Volkskrant-columnist ooit, en dat wil wat zeggen als je in de krant van Asha ten Broeke en Julien Altijdthuissius schrijft) geeft het nu ook volmondig toe. Als hij rechts-populisten ziet, moet hij altijd aan Dolf van Alfred Jodocus Kwak denken. Dolf, de kruising tussen een merel en een kraai, die DOLF heet, zijn haar opzij heeft gekamd en een heel klein snorretje draagt. Verdomme aan wie doet die Dolf ons nou denken. En wat treffend, dat Van der Ploeg bij rechts-populisme júíst bij deze figuur uitkomt. Wat een verhelderend inzicht. Jarl van der Ploeg, bedankt.